Μουσικό Σχολείο Πατρών: Η μάχη για ένα καλύτερο αύριο.

Μετά από επικοινωνία με τον πρόεδρο του δεκαπενταμελούς συμβουλίου του Μουσικού Σχολείου Πατρών, Δρακόπουλου Κ. , η στήλη μας εγκαινιάζεται με ένα άρθρο τους! 

Το Μουσικό Σχολείο Πατρών, ιδρύθηκε το 1991 και αρχικά το φιλοξένησαν διάφορες υποδομές στην Πάτρα. Το 1994, απόκτησε δικό του κτήριο στην Εγλυκάδα αρκετά έξω από το κέντρο της πόλης. Με την πάροδο του χρόνου, μέσα στο οικόπεδο του σχολείου, άρχισαν να προστίθενται προκάτ αίθουσες, στις οποίες στεγάστηκαν τα γραφεία των καθηγητών και της διεύθυνσης και αιθουσών γενικών και μουσικών μαθημάτων.

Τα χρόνια πέρασαν και ολοένα και περισσότερα προκάτ άρχισαν να έρχονται στο σχολείο όπου κάποια στιγμή το οικόπεδο γέμισε και δεν υπήρχε πια χώρος για να προστεθούν καινούρια. Τα προβλήματα στα υπάρχοντα, είχαν αρχίσει να εμφανίζονται καθώς είχαν ξεπεράσει την «ημερομηνία λήξης» τους. Οι διευθύνσεις του σχολείου, προσπαθούσαν να φέρουν με κάθε νόμιμο μέσο νέα προκάτ ώστε να αντικατασταθούν τα παλιά, αλλά μάταια. Κάπως έτσι ξεκίνησε ο αγώνας για την κατασκευή νέου κτηρίου για το Μουσικό Σχολείο Πατρών.

Το σχολείο σήμερα έχει 14 τμήματα, 8 τμήματα στο Γυμνάσιο και 6 στο Λύκειο. Βρίσκεται στο ίδιο κτήριο από το 1994, ένα κτήριο το οποίο είχε κατασκευαστεί για να γίνει δημοτικό σχολείο αλλά δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ για αυτόν τον σκοπό. Είναι ένα διώροφο κτήριο με 3 αίθουσες γενικών μαθημάτων σε κάθε όροφο, σύνολο 6. Έχει 2 τουαλέτες, μία σε κάθε όροφο, εκ των οποίων η μία πλέον χρησιμοποιείται σαν 2 αίθουσες ατομικών μαθημάτων. Τα γραφεία των καθηγητών και της διεύθυνσης ήταν αρχικά στον 1ο όροφο του κτηρίου αλλά πλέον η μία αίθουσα χρησιμοποιείται για ατομικά μαθήματα και η άλλη για γενικά μαθήματα. Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η αίθουσα χωράει μετά βίας 12 μαθητές.

Με την προσθήκη των προκάτ, δόθηκε η δυνατότητα για την δημιουργία ακόμα 6 τμημάτων γενικών μαθημάτων, 2 γραφεία καθηγητών και 1 γραφείο της διεύθυνσης, 2 επιστημονικών εργαστηρίων, 1 αίθουσα ξένων γλωσσών, 1 αίθουσα φύλαξης οργάνων και 1 βιβλιοθήκης. Τα 6 αυτά τμήματα και τα γραφεία της διεύθυνσης και των καθηγητών χρησιμοποιούνται ακόμα για τους ίδιους σκοπούς. Η βιβλιοθήκη μετατράπηκε σε αίθουσα γυμναστικής για τις βροχερές μέρες και σήμερα χρησιμοποιείται σαν αίθουσα γενικών μαθημάτων. Το 1 επιστημονικό εργαστήριο και η αίθουσα ξένων γλωσσών έχουν να χρησιμοποιηθούν περίπου 2 με 3 χρόνια καθώς η οροφή του προκάτ έμπαζε νερά, με αποτέλεσμα οι 2 αυτές

αίθουσες να είναι γεμάτες νερό σχεδόν όλο τον χρόνο. Στα ίδια προκάτ, στην πίσω πλευρά τους, φτιάχτηκαν αίθουσες ατομικών μαθημάτων οι οποίες αριθμούν συνολικά 11.

Η σημερινή διεύθυνση, το μαθητικό συμβούλιο και οι Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων προσπαθούν να πείσουν την τοπική εξουσία να κατασκευάσει νέο κτήριο για το σχολείο στο ίδιο οικόπεδο. Η Δημοτική Αρχή όμως δεν συμβάλει σε αυτό το έργο επικαλούμενη την νομοθεσία (με την οποία δεν επιτρέπεται να χτιστούν σχολεία δίπλα σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας) και την εξαφάνιση των χαρτιών ιδιοκτησίας του σχολείου.

Το σχολείο, βρίσκεται σε μία σχετικά απομονωμένη περιοχή της Εγλυκάδας, όπου το βράδυ εγκυμονεί πολλούς κινδύνους. Σε συνδυασμό με την μη φύλαξη του χώρου και την έλλειψη φωτός εντός και εκτός του σχολείου και τις κατεστραμμένες περιφράξεις κινδυνεύουν δημόσια έγγραφα και περιουσία πολλών χιλιάδων ίσως και εκατομμυρίων ευρώ. Αν και ο νόμος προβλέπει να υπάρχει σχολικός φύλακας και κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης -το οποίο θα δουλεύει μόνο τι ώρες που το σχολείο δεν λειτουργεί-κανένα από τα δύο δεν υπάρχουν στο σχολείο. Σύμφωνα με τις αντίστοιχες νομοθεσίες, ο Δήμος είναι υποχρεωμένος για την φύλαξη των σχολικών συγκροτημάτων, αλλά ακόμα για μία φορά μένει ανενεργός.

Ο τεχνολογικός εξοπλισμός είναι απαρχαιωμένος και το σχολείο έχει χρόνια να δει νέους υπολογιστές. Το εργαστήριο φυσικών επιστημών έχει εξοπλισμό πανεπιστημιακού επιπέδου αλλά εξαιτίας της αδράνειας και των λανθασμένων κινήσεων του Δήμου, έπαθε τεράστιες ζημιές. Πολλά μουσικά όργανα είναι σε άθλια κατάσταση καθώς το σχολείο δεν έχει χρήματα για να τα επισκευάσει και να τα συντηρεί.

Τους τελευταίους μήνες, κατά την διάρκεια της καραντίνας, έχουν γίνει διαφορές εργασίες στον χώρο του σχολείου όπως η επισκευή και η διαμόρφωση των χώρων υγιεινής, το βάψιμο και ο καλλωπισμός όλων των αιθουσών αλλά και σχεδιασμός για την δημιουργία νέων αιθουσών ατομικών μαθημάτων.

Χωρίς τη δημόσια μέριμνα και τη βοήθεια από την τοπική εξουσία, τα παιδιά του Μουσικού Σχολείου δεν έχουν την δυνατότητα να λάβουν το 100% των γνώσεων που τους προσφέρει αυτός ο θεσμός. Τα παιδιά, οι γονείς και οι καθηγητές αγωνιούν και αγωνίζονται όλοι μαζί σαν ένα σώμα, μια ψυχή για ένα καλύτερο σχολείο. Για ένα καλύτερο αύριο για την επόμενη γενιά.