«Είμαστε όλοι ίσοι από την φύση μας»

Με αφορμή την σημερινή παγκόσμια ημέρα κατά του ρατσισμού, καθώς και γεγονότα που καθημερινά έρχονται στο φως ,ήρθε η στιγμή για συλλογισμό .Τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο συναντάμε αρκετά συχνά φαινόμενα ρατσιστικής συμπεριφοράς. Φυλετικός, κοινωνικός, εθνικός, ρατσισμός σε όλες τις μορφές του. Ο ρατσισμός είναι η αντίληψη ότι κάποιοι άνθρωποι ή κάποιες κοινωνικές ομάδες είναι κατώτερες από τους υπόλοιπους. Είναι κάτι που μας φαίνεται μακρινό και ξεπερασμένο ή μήπως μια αντίληψη που εντοπίζεται, ακόμη και στις πιο μικρές κοινωνίες;

Ακούγονται συχνά φράσεις όπως "Εγώ είμαι ρατσιστής και το παραδέχομαι, αφού έρχονται και βρωμίζουν την χώρα μου." ή "Μας παίρνουν τις δουλειές, να φύγουν πίσω στην χώρα τους.". Τέτοιες φράσεις μαρτυρούν ότι ο ρατσισμός ακόμη και στις μέρες μας επιβιώνει. Η έλλειψη παιδείας ,καθώς και η πνευματική ένδεια πολύ συχνά αποτελεί μια αιτία. Διαχρονικά στην παγκόσμια ιστορία η διαφορετικότητα ήταν κάτι ουτοπικό , ακόμη και σε μια σύγχρονη κοινωνία, όπως η δική μας. Είναι φανερό ότι οι ρατσιστικές αντιλήψεις διαιωνίζονται από γενιά σε γενιά μέσω της οικογένειας, των διαπροσωπικών σχέσεων, ακόμη και από τα μέσα ενημέρωσης. Συγχρόνως, η κρίσιμη οικονομική κατάσταση, με ένα μεγάλο ποσοστό ανέργων πυροδοτεί τον ρατσισμό ,αφού "οι μετανάστες μας παίρνουν τις δουλειές" θεωρώντας τους υπεύθυνους για το πρόβλημα αυτό. Βέβαια, σε ατομικό επίπεδο δεν αποκλείεται άνθρωποι με χαμηλή αυτοπεποίθηση να υιοθετούν στερεοτυπικές αντιλήψεις , για να γίνουν αποδεκτοί και να αντιμετωπίσουν τα δικά τους συμπλέγματα κατωτερότητας.

Σαφώς, δεν είναι δυνατό να δοθεί ένα οριστικό τέλος σε αυτή την αντίληψη .Όμως , μόνο με την συνειδητοποίηση του προβλήματος και του πόσο επηρεάζει ολόκληρο τον κόσμο θα καταλάβουμε τις πραγματικές του διαστάσεις. Μέσω της καλλιέργειας, της γνώσης και της παιδείας από το σχολείο, αλλά και την οικογένειά θα μπορέσει το διαφορετικό να γίνει αποδεκτό. Μόνο έτσι θα αποκτήσουμε όλοι μας μια κοινωνική συνείδηση απελευθερωμένη από την ξενοφοβία, τα στερεότυπα και φυσικά τον ρατσισμό. Ακόμη ,η ίδια η κοινωνία θα μπορούσε να μεριμνήσει για τα άτομα που δέχονται ρατσιστικές επιθέσεις και διακρίσεις "αγκαλιάζοντας" τα και να στιγματίζει τις ρατσιστικές πράξεις αυτές. Συγχρόνως, τα μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να κατακρίνουν τέτοιου είδους συμπεριφορές και να μην προβάλουν πρότυπα και ιδέες ,που ενδεχομένως διαιωνίζουν στερεοτυπικές αντιλήψεις.

Για την ανάδειξη και την αποδοχή της ισότητας ίσως χρειαστεί αρκετός καιρός ακόμη . Στο μίσος πρέπει να απαντάμε με αγάπη. Είμαστε όλοι μας διαφορετικοί, όμως όλοι μας έχουμε τα ίδια δικαιώματα. Είμαστε ίσοι από τη φύση μας!

Αργυρίου Μιχαηλία Χρυσοβαλάντη (Β λυκείου Μουσικού Σχολείου Μυτιλήνης)