Παραβιάζοντας τα αθώα παιδικά χρόνια

Η "Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Παιδικής Εργασίας" γιορτάζεται ετησίως στις 12 Ιουνίου, με σκοπό την καταπολέμηση της παιδικής εργασίας και ειδικότερα την διακίνηση παιδιών. Θεσπίστηκε το 1999 έπειτα από την συμφωνία των χωρών για τον περιορισμό της παιδικής εργασίας. Ωστόσο, έως και σήμερα, τα αποτελέσματά της είναι αμυδρά ή σχεδόν ανύπαρκτα.

 Για πάνω από 246 εκατομμύρια παιδιά ανά τον κόσμο η παιδική ηλικία διακόπτεται ξαφνικά, ιδιαίτερα στις χώρες της αφρικανικής ηπείρου. Η εργασία αντικαθιστά το σχολείο και την διασκέδαση. Τα παιδιά, ακόμη και στην ηλικία των πέντε ετών, δουλεύουν εξοντωτικά ωράρια και σε άθλιες συνθήκες για ελάχιστα μόνο χρήματα. Παλεύουν καθημερινά για ένα κομμάτι ψωμί και λίγο νερό. Το μέλλον τους διαγράφεται ζοφερό, αφού δεν τους δίνεται ούτε η δυνατότητα να αναπτύξουν τις ικανότητες και τις δεξιότητες τους. Το δικαίωμα στη μόρφωση και στο παιχνίδι τους είναι εντελώς άγνωστο, αφού το μόνο που επιδιώκουν είναι η επιβίωση. Η ανεμελιά, το γέλιο και τα ξένοιαστα μαθητικά χρόνια αποτελούν ένα άπιαστο όνειρο. 

Κι εδώ εγείρεται το ερώτημα: Ποιος πραγματικά ευθύνεται για τις συνθήκες διαβίωσης αυτών των παιδιών; Ίσως τελικά και εμείς να αποτελούμε αίτιο του προβλήματος. 

Δυστυχώς θέλοντας να διευκολύνουμε την καθημερινότητά μας, δίνοντας ελάχιστα χρήματα, στρεφόμαστε στην αγορά προϊόντων, που προέρχονται από εργοστάσια εκμετάλλευσης παιδιών. Ως μέλη μιας πολιτισμένης κοινότητας οφείλουμε να ενημερωθούμε για τις εν λόγω πολυεθνικές δίνοντας τέλος στην εξαναγκαστική εργασία. Ας μη ξεχνάμε ότι επρόκειτο για αθώες παιδικές ψυχές που έχουν ανάγκη από αγάπη και φροντίδα.

Αργυρώ Καλπάκη (Β Λυκείου Μουσικό Σχολείο Μυτιλήνης)